οι STREETPANTHERS είμαστε μια παρέα Σαλονικιών που αρχίσαμε να “βγαίνουμε στην παρανομία" στα τέλη του 2006, όταν η ζωή των πεζών στην πόλη είχε φτάσει στο απροχώρητο.
Αυτή η "ιστορική" πόλη, η "μητρόπολη", η "απαιτητική" συμπρωτεύουσα, χειροτερεύει από μέρα σε μέρα. Όλοι τη βλέπουν σαν το «μαγαζάκι» τους και κανείς δε σκέφτεται το υπόλοιπο ένα εκατομμύριο ανθρώπους που χρησιμοποιούν τον ίδιο χώρο, τους ίδιους δρόμους, τα ίδια πεζοδρόμια.
Έτσι, αποφασίσαμε "με πόνο καρδιάς" ότι:
- Δεν αρκούσε να τσατιζόμαστε βλέποντας τους παράνομα παρκαρισμένους πάνω σε πεζοδρόμια, διαβάσεις και πεζόδρομους.
- Δεν αρκούσε να φοβόμαστε όταν μας κυνηγούσαν οι μηχανές ακόμα και πάνω στα πεζοδρόμια.
- Δεν αρκούσε να κοιτάζουμε ανήμποροι όταν αυτοκίνητα και μηχανές έκαναν σιγά-σιγά κατάληψη στο μοναδικό χώρο περιπάτου, το πλακόστρωτο της νέας παραλίας.
Δεν αρκούμασταν να περιμένουμε πότε η πολιτεία –το κράτος, ο δήμος, η αστυνομία– θα ξυπνούσαν. Καταλάβαμε πως με τα "θα-θα" θα φτάναμε να γεράσουμε και ακόμα θα περιμέναμε τα πράγματα να διορθωθούν. Έπρεπε να κάνουμε κάτι.
Ο ακτιβισμός έχει το κόστος του. Τίποτα δεν αλλάζει αν δεν συγκρουστούμε με τα κατεστημένα: τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς μας (καβάλα πάν’ στην εκκλησιά, καβάλα περπατάνε), το βόλεμά μας (να κάνω εγώ τη δουλειά μου κι ας πάνε στο διάολο όλοι οι άλλοι), την αδιαφορία μας (εγώ θα σώσω τον κόσμο;)
Γι’ αυτό αναλάβαμε δράση. Τέρμα η ανοχή και τα παρακάλια. Όποιος δεν συμμορφώνεται, να πληρώνει το τίμημα επιτόπου. Μπορεί να ακούγεται σαν “να παίρνουμε το νόμο στα χέρια μας” αλλά επιτέλους κάποιος πρέπει να αντιδράσει σ’ αυτή την αποχαυνωμένη πόλη. Και μην ξεχνάτε: οι παράνομοι έκαναν πρώτοι την αρχή!
Monday, January 29, 2007
AUTO-κόλλητα
Η πρώτη μας δράση είναι τα αυτοκόλλητα.
Όποιος δεν κάθεται καλά, τρώει ένα στο παρμπρίζ, σαν πρώτη υπενθύμιση πως κάτι δεν πάει καλά με τον τρόπο που σκέφτεται.
Γιατί ακόμα και αυτό συμβαίνει: ο ηλίθιος δεν βλέπει τις διαβάσεις. Όχι ότι τις αγνοεί, απλά δεν τις βλέπει! Δεν υπάρχει στον εγκέφαλό του γονίδιο με την ένδειξη “πεζός, διάβαση, περπάτημα”. Σταματάει και παρκάρει σαν να είμαστε see-through οι πεζοί. Έ, μετά το αυτοκόλλητο, αρχίζουν να μας βλέπουν!
Τυπώσαμε κάμποσες χιλιάδες κομμάτια και τα μοιραστήκαμε. Στη βόλτα μας, στη βραδινή έξοδο, το πρωί που πάμε στη δουλειά, στα ψώνια, στο σχολείο, στο γήπεδο, στο σινεμά, στο θέατρο, οι Γάιδαροι βρίσκονται πάντα ανάμεσά μας:
- Παρκαρισμένοι και διπλοπαρκαρισμένοι πάνω στη διάβαση, να μην ξέρεις από πού να σκαρφαλώσεις για να περάσεις απέναντι.
- Ανεβασμένοι φαρδιά-πλατιά πάνω στο πεζοδρόμιο, να αναγκάζεσαι να περπατάς μέσα στο δρόμο.
- Παρκαρισμένοι σε κάθε διασταύρωση, σε όλες τις γωνίες των δρόμων, να διακόπτουν το πέρασμα από πεζοδρόμιο σε πεζοδρόμιο. Πρέπει να βλέπεις φανάρι και διάβαση για να σκεφτείς να αφήσεις πέρασμα, Γάιδαρε; Εμείς θα περάσουμε απέναντι πετώντας; Ή προτιμάς να περπατήσουμε πάνω στο καπώ σου για να σε παρακάμψουμε;
- Ξεχασμένοι πάνω σε όλους τους πεζόδρομους, επαγγελματίες δήθεν, που ξεφορτώνουν εμπόρευμα αλλά στην πράξη έχουν βρει τζάμπα πάρκιγκ για όλη τη μέρα έξω από το μαγαζάκι τους. Το σύνδρομο του αιώνιου έλληνα: να έχει το σαραβαλάκι του παρκαρισμένο κάτω από το παράθυρο, έξω από το κατώφλι του, λες και βρίσκεται στο χωριό του…
- Σταματημένοι πάνω στη διάβαση “για μισό λεπτάκι: για να πάρει τσιγάρα, για να περιμένει τη γυναίκα που ψωνίζει, για να ‘ρθει το παιδί από το φροντιστήριο, για να κατέβει η γκόμενα να πάνε βόλτα”. Γιατί ρε φίλε δεν πας δυο μέτρα παρακάτω, να μπορεί να περάσει ο πεζός; Κι εμείς μωρό σε καροτσάκι έχουμε. Καροτσάκι με τα ψώνια σέρνουμε. Αργοκίνητοι ηλικιωμένοι είμαστε. Κουτσαίνουμε, καθηλωμένοι σε αναπηρικό, με το πόδι στο γύψο. Τυφλός είμαι και με αποτελειώνεις. Άνθρωποι είμαστε ρεεεε. Κάντε στην μπάντα!
Όμως, δεν είμαστε αναίσθητοι. Μέχρι να αποκτήσει η πόλη τα πάρκιγκ που χρειάζεται, τα μετρό και τα τραμ, τα μεγαλεπήβολα έργα που θα μας εκπολιτίσουν, όλοι πρέπει κάπως να πορευτούμε, να κάνουμε τη δουλειά μας, να επιβιώσουμε μέσα στη ζούγκλα.
Γι’ αυτό, δεν κολλάμε αδιακρίτως. Σεβόμαστε τον οδηγό που μπορεί να αναγκάστηκε για λίγο, μεσάνυχτα και κάτι, να παρκάρει πάνω στη διάβαση, αφήνοντας όμως ελεύθερη τη ράμπα των πεζών και ενάμισι τουλάχιστον μέτρο για πέρασμα.
Συγχωρούμε προσωρινά (χωρίς να τους νομιμοποιούμε) αυτούς που παρκάρουν πάνω στο φαρδύ πεζοδρόμιο, αφήνοντας όμως τον ελάχιστο έστω χώρο για να περάσει ένα καρότσι.
Δεν χαριζόμαστε όμως σε όλους εκείνους τους Γαϊδάρους που επιμένουν προκλητικά να μας αγνοούν και να μας μπλοκάρουν. Θα τους πολεμήσουμε μέχρι να στρώσουν!
Ελάτε μαζί μας σε εξορμήσεις μέσα στην πόλη. Διεκδικήστε το ζωτικό μας χώρο. Ζητήστε μας να σας δώσουμε αυτοκόλλητα και auto-κολλήστε τους αλύπητα. Για αρχή..
Παίξτε μπάλα μαζί μας στέλνοντας e-mail στο streetpanthers@gmail.com
Όποιος δεν κάθεται καλά, τρώει ένα στο παρμπρίζ, σαν πρώτη υπενθύμιση πως κάτι δεν πάει καλά με τον τρόπο που σκέφτεται.
Γιατί ακόμα και αυτό συμβαίνει: ο ηλίθιος δεν βλέπει τις διαβάσεις. Όχι ότι τις αγνοεί, απλά δεν τις βλέπει! Δεν υπάρχει στον εγκέφαλό του γονίδιο με την ένδειξη “πεζός, διάβαση, περπάτημα”. Σταματάει και παρκάρει σαν να είμαστε see-through οι πεζοί. Έ, μετά το αυτοκόλλητο, αρχίζουν να μας βλέπουν!
Τυπώσαμε κάμποσες χιλιάδες κομμάτια και τα μοιραστήκαμε. Στη βόλτα μας, στη βραδινή έξοδο, το πρωί που πάμε στη δουλειά, στα ψώνια, στο σχολείο, στο γήπεδο, στο σινεμά, στο θέατρο, οι Γάιδαροι βρίσκονται πάντα ανάμεσά μας:
- Παρκαρισμένοι και διπλοπαρκαρισμένοι πάνω στη διάβαση, να μην ξέρεις από πού να σκαρφαλώσεις για να περάσεις απέναντι.
- Ανεβασμένοι φαρδιά-πλατιά πάνω στο πεζοδρόμιο, να αναγκάζεσαι να περπατάς μέσα στο δρόμο.
- Παρκαρισμένοι σε κάθε διασταύρωση, σε όλες τις γωνίες των δρόμων, να διακόπτουν το πέρασμα από πεζοδρόμιο σε πεζοδρόμιο. Πρέπει να βλέπεις φανάρι και διάβαση για να σκεφτείς να αφήσεις πέρασμα, Γάιδαρε; Εμείς θα περάσουμε απέναντι πετώντας; Ή προτιμάς να περπατήσουμε πάνω στο καπώ σου για να σε παρακάμψουμε;
- Ξεχασμένοι πάνω σε όλους τους πεζόδρομους, επαγγελματίες δήθεν, που ξεφορτώνουν εμπόρευμα αλλά στην πράξη έχουν βρει τζάμπα πάρκιγκ για όλη τη μέρα έξω από το μαγαζάκι τους. Το σύνδρομο του αιώνιου έλληνα: να έχει το σαραβαλάκι του παρκαρισμένο κάτω από το παράθυρο, έξω από το κατώφλι του, λες και βρίσκεται στο χωριό του…
- Σταματημένοι πάνω στη διάβαση “για μισό λεπτάκι: για να πάρει τσιγάρα, για να περιμένει τη γυναίκα που ψωνίζει, για να ‘ρθει το παιδί από το φροντιστήριο, για να κατέβει η γκόμενα να πάνε βόλτα”. Γιατί ρε φίλε δεν πας δυο μέτρα παρακάτω, να μπορεί να περάσει ο πεζός; Κι εμείς μωρό σε καροτσάκι έχουμε. Καροτσάκι με τα ψώνια σέρνουμε. Αργοκίνητοι ηλικιωμένοι είμαστε. Κουτσαίνουμε, καθηλωμένοι σε αναπηρικό, με το πόδι στο γύψο. Τυφλός είμαι και με αποτελειώνεις. Άνθρωποι είμαστε ρεεεε. Κάντε στην μπάντα!
Όμως, δεν είμαστε αναίσθητοι. Μέχρι να αποκτήσει η πόλη τα πάρκιγκ που χρειάζεται, τα μετρό και τα τραμ, τα μεγαλεπήβολα έργα που θα μας εκπολιτίσουν, όλοι πρέπει κάπως να πορευτούμε, να κάνουμε τη δουλειά μας, να επιβιώσουμε μέσα στη ζούγκλα.
Γι’ αυτό, δεν κολλάμε αδιακρίτως. Σεβόμαστε τον οδηγό που μπορεί να αναγκάστηκε για λίγο, μεσάνυχτα και κάτι, να παρκάρει πάνω στη διάβαση, αφήνοντας όμως ελεύθερη τη ράμπα των πεζών και ενάμισι τουλάχιστον μέτρο για πέρασμα.
Συγχωρούμε προσωρινά (χωρίς να τους νομιμοποιούμε) αυτούς που παρκάρουν πάνω στο φαρδύ πεζοδρόμιο, αφήνοντας όμως τον ελάχιστο έστω χώρο για να περάσει ένα καρότσι.
Δεν χαριζόμαστε όμως σε όλους εκείνους τους Γαϊδάρους που επιμένουν προκλητικά να μας αγνοούν και να μας μπλοκάρουν. Θα τους πολεμήσουμε μέχρι να στρώσουν!
Ελάτε μαζί μας σε εξορμήσεις μέσα στην πόλη. Διεκδικήστε το ζωτικό μας χώρο. Ζητήστε μας να σας δώσουμε αυτοκόλλητα και auto-κολλήστε τους αλύπητα. Για αρχή..
Παίξτε μπάλα μαζί μας στέλνοντας e-mail στο streetpanthers@gmail.com
Οδηγίες προς αυτοκολλητές και αυτοκολλήτριες
Επειδή ο "υπερβολικός ζήλος" στη χρήση των αυτοκόλλητων μπορεί να έχει αρνητικό αποτέλεσμα, προτείνουμε να ακολουθούνται οι παρακάτω κανόνες:
Κολλάμε μόνο στα αυτοκίνητα που είναι προκλητικά παρκαρισμένα. Σ'αυτά που βρίσκονται πάνω σε ράμπες και πάνω στις διαβάσεις, αφήνοντας λιγότερο από 1,20m (δυόμιση πλάκες πεζοδρομίου) για τη διέλευση των πεζών. Σ'αυτά που βρίσκονται πάνω σε πεζοδρόμιο αφήνοντας και πάλι λιγότερο από 1,20. "Συγχωρούμε" αυτόν που έκανε προσπάθεια να αφήσει χώρο για τους πεζούς.
Κολλάμε μόνο σε πεζοδρόμια τα οποία θα ήταν προσπελάσιμα αν δεν υπήρχαν τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Δεν έχει νόημα να τιμωρήσουμε κάποιον που ανέβηκε στο πεζοδρόμιο, το οποίο μετά από 5 μέτρα είναι έτσι κι αλλιώς κλεισμένο από μια περίφραξη ή ένα οικοδομικό έργο σε εξέλιξη. Γενικά "τιμωρούμε" την αδιαφορία προς τους πεζούς και όχι την ανυπακοή στα σήματα στάθμευσης. Κολλάμε στα παρκαρισμένα σε πεζοδρόμους.
Κολλάμε μόνο στα τζάμια. Δεν κολλάμε σε σημεία όπου η αφαίρεση του αυτοκόλλητου μπορεί να καταστρέψει τη βαφή. Προσέχουμε ώστε να μην προκαλούμε ζημίες. Ο παραβάτης δεν είναι εχθρός, είναι ένας πολίτης που έκανε λάθος. Το κόλλημα πρέπει να γίνεται σε καθαρό και στεγνό τζάμι. Αν υπάρχει σκόνη ή νερό ξεκολλάει αμέσως. Άρα απαραίτητο εργαλείο του αυτοκολλητή είναι το χαρτομάντηλο.
Αποφεύγουμε την επαφή και, εάν αυτό συμβεί, την αντιπαράθεση με τον παραβάτη οδηγό. Στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι παραβάτες δεν αντιδρούν -καθότι έχουν τη φωλιά τους λερωμένη- ωστόσο δεν μπορούμε να αποκλείσουμε την περίπτωση του θερμοκέφαλου που θα χειροδικήσει. Αν εμπλακούμε σε αντιπαράθεση εξηγούμε ευγενικά ότι και οι πεζοί έχουν δικαιώματα.
Κολλάμε μόνο στα αυτοκίνητα που είναι προκλητικά παρκαρισμένα. Σ'αυτά που βρίσκονται πάνω σε ράμπες και πάνω στις διαβάσεις, αφήνοντας λιγότερο από 1,20m (δυόμιση πλάκες πεζοδρομίου) για τη διέλευση των πεζών. Σ'αυτά που βρίσκονται πάνω σε πεζοδρόμιο αφήνοντας και πάλι λιγότερο από 1,20. "Συγχωρούμε" αυτόν που έκανε προσπάθεια να αφήσει χώρο για τους πεζούς.
Κολλάμε μόνο σε πεζοδρόμια τα οποία θα ήταν προσπελάσιμα αν δεν υπήρχαν τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Δεν έχει νόημα να τιμωρήσουμε κάποιον που ανέβηκε στο πεζοδρόμιο, το οποίο μετά από 5 μέτρα είναι έτσι κι αλλιώς κλεισμένο από μια περίφραξη ή ένα οικοδομικό έργο σε εξέλιξη. Γενικά "τιμωρούμε" την αδιαφορία προς τους πεζούς και όχι την ανυπακοή στα σήματα στάθμευσης. Κολλάμε στα παρκαρισμένα σε πεζοδρόμους.
Κολλάμε μόνο στα τζάμια. Δεν κολλάμε σε σημεία όπου η αφαίρεση του αυτοκόλλητου μπορεί να καταστρέψει τη βαφή. Προσέχουμε ώστε να μην προκαλούμε ζημίες. Ο παραβάτης δεν είναι εχθρός, είναι ένας πολίτης που έκανε λάθος. Το κόλλημα πρέπει να γίνεται σε καθαρό και στεγνό τζάμι. Αν υπάρχει σκόνη ή νερό ξεκολλάει αμέσως. Άρα απαραίτητο εργαλείο του αυτοκολλητή είναι το χαρτομάντηλο.
Αποφεύγουμε την επαφή και, εάν αυτό συμβεί, την αντιπαράθεση με τον παραβάτη οδηγό. Στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι παραβάτες δεν αντιδρούν -καθότι έχουν τη φωλιά τους λερωμένη- ωστόσο δεν μπορούμε να αποκλείσουμε την περίπτωση του θερμοκέφαλου που θα χειροδικήσει. Αν εμπλακούμε σε αντιπαράθεση εξηγούμε ευγενικά ότι και οι πεζοί έχουν δικαιώματα.
Tuesday, January 23, 2007
Έλα μαζί μας!
Αν θες να επικοινωνήσεις με τους streetpanthers και να προσφέρεις βοήθεια στείλε e-mail κάνοντας κλικ εδώ: streetpanthers@gmail.com.
Αν θέλεις να γίνεις ένας πάνθηρας ξεκίνα σήμερα την καριέρα σου! Προμηθεύσου αυτοκόλλητα από το www.streetpanthers.gr και ξεκίνα. Αν σου είναι δύσκολο οικονομικά, θα σου στείλουμε δωρεάν τα πρώτα 20.
Αν θέλεις να γίνεις ένας πάνθηρας ξεκίνα σήμερα την καριέρα σου! Προμηθεύσου αυτοκόλλητα από το www.streetpanthers.gr και ξεκίνα. Αν σου είναι δύσκολο οικονομικά, θα σου στείλουμε δωρεάν τα πρώτα 20.
Subscribe to:
Posts (Atom)